- 9 Σεπτεμβρίου, 2019
- Posted by: Ξυπόλητος
- Categories: Αρθρογραφία, Μη κατηγοριοποιημένο
Αγαπητοί Συνεργάτες και Φίλοι,
Δεν πιστεύω ότι αυτά που συμβαίνουν, αφορούν τον φίλο μου τον Γιώργο…
Δεν πιστεύω ότι οργανώσαμε επιμνημόσυνη δέηση για έναν τόσο νέο και τόσο δικό μας άνθρωπο…
Δεν το πιστεύω ότι σας καλέσαμε επίσημα σε επιμνημόσυνη δέηση και για ποιο πρόσωπο…
Δεν πιστεύω ότι μοίρασα τους πελάτες του και εσείς δεν πιστεύετε ότι δεν θα ακούτε τη φωνή του…
Το πρωί περιμένω να φανεί, έστω και λίγο καθυστερημένος, να του την “πω”…
και το βράδυ θυμάμαι ότι δεν μιλήσαμε και πιάνω το τηλέφωνο …
Θα αργήσει η απουσία να γίνει συνήθεια, γιατί ήταν τόσο παρών με την παρουσία του …
Είναι αλήθεια ότι η CompuTax ήταν η πραγματική του οικογένεια ….
Μια οικογένεια που τη “γούσταρε” και την επέλεξε ….
Γι’ αυτό η Οικογένεια της CompuTax τον τιμά και θα τον τιμά, γιατί ήταν ψυχή από την ψυχή μας, σκέψη μέσα στις σκέψεις μας, φωνή και άποψη μέσα στην πραγματικότητά μας …
Γι’ αυτό το μνημόσυνο αυτό, θέλαμε να είναι θύμηση χωρίς “δράματα”.
Με την αξιοπρέπεια που του πρέπει και που πάλεψε να έχει στη Ζωή του.
Ένα ευχαριστώ στον Άνθρωπο που μας άφησε τόσα πολλά, για να “ακουμπάμε” με τις αναμνήσεις μας ….
Αντιλαμβάνεστε ότι όλα αυτά, τα γράφω γιατί δεν θα μπορούσα να τα πω, τουλάχιστον όλα …
Και όπως είπαμε τα δράματα και τα κλάματα πρέπει να πάψουν να συνοδεύουν τις Αναμνήσεις μας ….
Η παρουσία σας στο πένθος μας, προσωπικά ή τηλεφωνικά, έως σήμερα ήταν απολύτως συγκινητική και ήταν τιμή μας που παρευρεθήκατε με την Οικογένεια της CompuTax την ημέρα αυτή ….
Με αγάπη
Ιάκωβος Γκούμας
